Met de toch nog enigszins verrassende 5 cent verlaging van de Duitse Vereinigungspreis naar € 1,25 was afgelopen woensdag voor grote delen van Europa de toon gezet. De hoop op rust en onveranderde prijzen was daarmee vervlogen. De Duitse varkenssector verkeert in grote crisis. Coronaperikelen bij de slachterijen verstoren het slachtproces. Dus ophoping van slachtrijpe varkens. Daar komt bij dat, ondanks de beperkte slachtingen, voor veel vlees nog steeds geen afzet is. Naar zeggen van de be- en verwerkers puilen de koel- en vrieshuizen uit. Ondanks verwoede pogingen van belangenbehartigers om meer Duits vlees in de schappen te krijgen groeit de voorraad. De afzet naar andere EU-landen stokt ook vanwege groot aanbod vanuit alle exporterende EU-landen. Deze richten zich ondanks “China vergunningen” ook op de thuismarkt omdat de afzet op het verre oosten nog steeds op een zeer laag pitje staat. Hopelijk weet de Duitse prijs zich deze week te handhaven anders zullen de gevolgen daar al op korte termijn groot zijn. Ook getergd door zo ongeveer de hoogste voerprijs van Europa dreigen immers nogal wat Duitse vvh serieus het bijltje erbij neer te leggen. Als “provincie” van Duitsland heeft deze malaise grote impact op de Nederlandse markt. De vleesopbrengsten en daarmee ook de inkoopnoteringen worden hier, ondanks hoop op stabilisatie, nu mee naar beneden gezogen. Vrijdag noteerde DCA Beursprijs al een verwachting van minus 4 cent naar € 1,24. Dit met de hoop dat we toch wat minder hoeven in te leveren dan onze oosterburen. Met de verlaging van VION maandag van € 0.04 (incl. BTW) lijkt dit ook inderdaad te lukken. We zijn wel weer 4 cent kwijt. Dit terwijl normaliter vanaf half september voor de vleesmarkt altijd moeilijke weken aanbreken. En ook hier wordt nog steeds niet alles geslacht. Maar we weten dat een klein positief signaal de markt soms ook heel snel ten gunste kan keren!
De slachtzeugenprijs wordt normaliter enigszins gesteund door een hoge prijs van de, in de verwerkende industrie als grondstof concurrerende, “worstkoeien”. Die zijn momenteel goed aan de prijs. Toch daalt de zeugenprijs royaal met de vleesvarkens mee..
Het totale volume is niet zorgelijk groot. Ook het aantal biggen dat niet gelijk zijn plek vindt is beperkt. Toch staat de biggenmarkt sterk onder druk. In Nederland geven de vleesvarkenshouders duidelijke signalen af dat ze, bij de huidige desastreuse varkensprijs, minder voor de biggen willen betalen. Maar leeg blijvende stallen moeten hier met een lampje gezocht. De Spaanse integraties wilden nog wel wat dieren opnemen maar kijken nu, na de meest recente forse prijsverlagingen, even de kat uit de boom. Bij onze oosterburen is de situatie ronduit catastrofaal. Vanwege ophopende vleesvarkens komen minder stallen leeg. Daarnaast zijn er een zorgelijk aantal v.v.h. dat het echt niet meer ziet zitten en op zijn Duits, rigoureus beslissen voorlopig niet op te leggen. De optelling van dreigende AVP, aankomende overheidsmaatregelen, torenhoge voerprijzen en zeer moeizame afzet tegen sterk verliesgevende prijzen, doet menig Duits vleesvarkenshouder beslissen de, vaak all-in all out, stallen leeg te laten. De Duitse biggenmarkt, met normaliter > 230.000 importbiggen per week, loopt nu meer dan vol. Er worden momenteel verwoede, met emotie gebrachte, pogingen gedaan om in ieder geval de importbiggen door eigen dieren te verdringen. Dit leidt in Denemarken en Nederland tot acute zorgen rond de afzet. Het lost echter de problemen maar ten dele op. Er worden in Duitsland nu volop biggen, waar geen plaats voor is, geslacht. De VEZG kelderde vrijdag dan ook met € 5,00 naar een historisch dieptepunt van € 20.00 (Het gaat naar eind vorige eeuw terug dat er “drie biggen voor 100 DM” aangeboden werden). De Nederlandse BPP volgde maandag met een verlaging van € 3.00 naar € 24,00.